Περιγραφή
VioGenesis Selenium
(Σελήνιο)
Το σελήνιο είναι ένα σπουδαίο ιχνοστοιχείο, απαραίτητο για την παραγωγή της γλουταθειόνης υπεροξειδάσης, ενός σημαντικότατου ενζύμου που βρίσκεται σε κάθε κύτταρο του σώματος μας.
Στη φύση το σελήνιο βρίσκεται σε διαφορες μορφές: οργανικό (selenomethionine) και ανόργανο (sodium selenite, sodium selenate). Το οργανικό σελήνιο θεωρείται ότι απορροφάται καλύτερα από το ανόργανο.
H Σεληνομεθειονίνη είναι ένα αμινοξύ που περιέχει σελήνιο. Αυτό το αμινοξύ είναι απαραίτητο για την προστασία των ερυθρών αιμοσφαιρίων, καθώς και τις μεμβράνες τους, από οξειδωτικούς παράγοντες.
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΟΜΕΘΕΙΟΝΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΟ ΣΕΛΗΝΙΟ?
Το Σελήνιο (Se) είναι και μια ουσιαστική θρεπτική ουσία καθώς και μια τοξική χημική ουσία. Αυτή η διττή επίδραση έχει αναγνωρισθεί εδώ και αιώνες και πολλοί χημικοί έχουν ασχοληθεί με το θέμα.
Πώς θα μπορούσαμε να χορηγήσουμε σε κάποια άτομα το σελήνιο χωρίς κίνδυνο?
Η μαγιά Σεληνίου χρησιμοποιείται ως πηγή σεληνίου στα περισσότερα συμπληρώματα διατροφής. Η μαγιά καλλιεργείται σε χυμό που περιέχει ανόργανο σελήνιο και ενσωματώνει το σελήνιο, σε διάφορα αμινοξέα όπως η μεθειονίνη και κυστεΐνη στα οποία το σελήνιο παίρνει την θέση του θείου.
Η σεληνομεθειονίνη έχει βρεθεί να είναι η κύρια μορφή σεληνίου στην μαγιά.
Αυτή η μορφή του σεληνίου είναι πιο βιοδιαθέσιμη και λιγότερο τοξική από το ανόργανο σελήνιο.
Πηγές του σεληνίου
Το σελήνιο βρίσκεται στο έδαφος, συγκεντρώνεται στα φυτά και, κατ’αυτόν τον τρόπο, περνάει στην τροφική αλυσίδα. Το σελήνιο βρίσκεται στα περισσότερα τρόφιμα. Πολύ καλές πηγές σεληνίου αποτελούν τα καρύδια (κυρίως τα καρύδια Βραζιλίας), τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα εντόσθια (νεφρά και συκώτι) και το κρέας. Τα δημητριακά, τα λαχανικά και άλλα φυτά περιέχουν σελήνιο, αλλά η ποσότητα που περιέχουν ποικίλλει ανάλογα με το έδαφος στο οποίο μεγαλώνουν. Το ευρωπαϊκό έδαφος είναι σχετικά φτωχό σε σελήνιο σε σχέση με άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Αμερική, ο Καναδάς και η Κίνα.
Ο ζωτικός ρόλος του σεληνίου στον οργανισμό
 Κορυφαίο αντιοξειδωτικό ιχνοστοιχείο, απαραίτητο για την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών Το σελήνιο έχει δράση όμοια με της βιταμίνης Ε και παίρνει μέρος στη σύνθεση του ενζύμου glutathione peroxidase που προστατεύει τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες |
Το σελήνιο ενσωματώνεται στο σώμα σε έναν μεγάλο αριθμό ζωτικών πρωτεϊνών, που ονομάζονται σελήνιο-πρωτεΐνες (selenoproteins).
Μέχρι τώρα έχουν προσδιοριστεί είκοσι πέντε τέτοιες πρωτεΐνες.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:
i) υπεροξειδάσες (peroxidises), οι οποίες έχουν σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και προστατεύουν τις μεμβράνες των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες
ii) αποϊωδιονάσες (deiodinases), οι οποίες συμμετέχουν στην παραγωγή δραστικής μορφής της θυρεοειδικής ορμόνης (active thyroid hormone) και
iii) πρωτεΐνες που συμμετέχουν στη δημιουργία και επιδιόρθωση του DNA
Παρόλο που οι προσλήψεις σεληνίου βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα, δεν παρουσιάζονται εμφανή σημάδια έλλειψης στην Ευρώπη. Ωστόσο, προσλήψεις σεληνίου σε επίπεδα κατώτερα των επιθυμητών μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής σελήνιο-πρωτεΐνων, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την επιδιόρθωση του DNA, να εξασθενίσει τις ανοσολογικές και αντιφλεγμονώδεις αντιδράσεις του οργανισμού και να μειώσει την προστασία ενάντια σε ασθένειες, όπως ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες.
Σελήνιο και καρκίνος
Ο ρόλος του σεληνίου στην ανάπτυξη του καρκίνου μελετήθηκε εκτενώς πρόσφατα. Παρόλο που υπάρχουν πιθανοί μηχανισμοί με τους οποίους οι σελήνιο-πρωτεΐνες θα μπορούσαν να μειώσουν την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου (για παράδειγμα, εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες που προκαλούν βλάβες στο DNA), φάνηκε τελικά πως οι ενδείξεις για το ότι τα τρόφιμα που περιέχουν σελήνιο προστατεύουν τον άνθρωπο από τον κίνδυνο ανάπτυξης οποιασδήποτε μορφής καρκίνου, πλην του καρκίνου του προστάτη, είναι περιορισμένες. Οι σελήνιο-πρωτεΐνες μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη, επειδή συμμετέχουν στην παραγωγή της τεστοστερόνης, ορμόνης που αποτελεί σημαντικό ρυθμιστή, τόσο της φυσιολογικής όσο και της μη φυσιολογικής ανάπτυξής του.
Sabichi AL, Lee JJ, Taylor RJ, et al. Selenium accumulation in prostate tissue during a randomized, controlled short-term trial of l-selenomethionine: a Southwest Oncology Group Study. Clin Cancer Res. 2006 Apr 1;12(7 Pt 1):2178-84.
Μπορεί το σελήνιο να μειώσει τον κίνδυνο για την εμφάνιση του καρκίνου;
Το ενδιαφέρον για το βασικό αυτό θρεπτικό μέταλλο ως ένα πιθανό προληπτικό αντικαρκινικό αναδύθηκε πριν από 30 χρόνια με τη δημοσίευση μελέτης σύμφωνα με την οποία παρατηρήθηκαν μειωμένοι θάνατοι από λεμφώματα, καρκίνους της γαστρεντερικής οδού, των πνευμόνων και του μαστού σε ζώα που βρίσκονταν σε περιοχές με ψηλές συγκεντρώσεις σεληνίου.
Άλλη μία μελέτη με βάση γεωγραφικές περιοχές είχε ανάλογα αποτελέσματα. Τα πρώτα ευρήματα ήταν υποσχόμενα παρ’ότι στηρίζονταν σε μελέτες διαφορετικών πληθυσμών αντί σε έρευνα ατόμων. Δεν ήταν όμως δυνατό να συναχθούν ισχυρά συμπεράσματα καθώς δεν υπήρχε τρόπος να καθοριστεί αν οι άνθρωποι στις περιοχές με μεγάλες συγκεντρώσεις σεληνίου κατανάλωναν στην πραγματικότητα ψηλή ποσότητα του μετάλλου.
Επιπλέον υπήρχε η πιθανότητα οι άνθρωποι στις συγκεκριμένες περιοχές να ήταν γενικότερα πιο υγιείς από αυτούς σε άλλες περιοχές. Χρειάζονταν λοιπόν πειστικές αποδείξεις πριν γίνουν ακλόνητες συστάσεις.
Σελήνιο και αυτοάνοσα
Η L-σεληνομεθειονίνη, που είναι ένα αμινοξύ που περιέχει σελήνιο αποτελεί βασικό συστατικό των σεληνοπρωτεϊνών που εμπλέκονται στον έλεγχο των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Turker O, Kumanlioglu K, Karapolate I, Dogan I. Selenium treatment in autoimmune thyroiditis: 9-month follow-up with variable doses. J Endocrinol. 2006 Jul;190(1):151-6.
Η μελέτη του σεληνίου
Το σελήνιο της διατροφής είναι δύσκολο να μελετηθεί. Βρίσκεται κυρίως σε σπόρους, στο ψάρι και το κρέας αλλά η συγκέντρωσή του στις συγκεκριμένες τροφές ποικίλει ευρύτατα, εξαρτώμενη από τη συγκέντρωση του σεληνίου στο έδαφος, στις περιοχές όπου μεγαλώνουν τα φυτά ή βόσκουν τα ζώα. Σε αντίθεση, για παράδειγμα με τη βιταμίνη C δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει κανείς πόσο σελήνιο βρίσκεται σε μία «τυπική» ποσότητα ενός κοινού φαγητού. Συνεπώς οι ερευνητές δεν μπορούσαν να υπολογίσουν την προσλαμβανόμενη ποσότητα σεληνίου, ρωτώντας τους εθελοντές μόνο για τις διαιτητικές τους συνήθειες. Παρ’ όλα αυτά κατάφεραν να εξετάσουν τις επιδράσεις του σεληνίου όσον αφορά τον κίνδυνο για καρκίνο στους ανθρώπους. Μετρώντας τις συγκεντρώσεις σεληνίου σε δείγματα από τα μαλλιά, τα νύχια ή το αίμα οι ερευνητές ήταν σε θέση να υπολογίσουν την ποσότητα σεληνίου που κατανάλωναν τα άτομα στη διάρκεια προηγούμενων εβδομάδων και μηνών. Αυτές οι μελέτες άφησαν να φανεί συσχετισμός ανάμεσα στο επίπεδο σεληνίου και στον μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο (ειδικά για καρκίνο του προστάτη).
Ενθαρρυντικά ευρήματα
Μία κλινική δοκιμή είναι ο ιδανικός τρόπος για να μελετηθεί η σχέση μεταξύ σεληνίου και κινδύνου για καρκίνο γιατί οι ερευνητές μπορούν στην πραγματικότητα να χορηγήσουν στους εθελοντές συγκεκριμένη ποσότητα του μετάλλου ή εικονική ουσία και να παρακολουθούν προσεκτικά τις ενδείξεις για καρκίνο. Το 1996 ο Larry Clark και οι βοηθοί του στο κέντρο καρκίνου στην Αριζόνα δημοσίευσαν τα αποτελέσματα δοκιμής σεληνίου ως προληπτικού παράγοντα κατά του καρκίνου του δέρματος σε μία μεγάλη μελέτη σε 1,312 ασθενείς με ιστορικό βασικού ή επιθηλιακού καρκινικού κυττάρων. Σε αυτή τη δοκιμή οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία ώστε οι μισοί να λαμβάνουν 200 mg σελήνιο ή εικονικό φάρμακο. Ύστερα από μία θεραπεία 4,5 χρόνων και άλλων έξι μελέτης, ασθενείς που πήραν σελήνιο είχαν 50% λιγότερο κίνδυνο να διαγνωστούν και να πεθάνουν από άλλες μορφές καρκίνου. Τα περιστατικά καρκίνου των πνευμόνων και οι θάνατοι ήταν σημαντικά μειωμένοι (50% πιο χαμηλοί) σε ασθενείς που έπαιρναν σελήνιο συγκριτικά με όσους έπαιρναν εικονική ουσία ακόμα και όταν οι ερευνητές υπολόγισαν τις επιδράσεις της ηλικίας, του φύλου και του καπνίσματος. Όμοια μειωμένος βρέθηκε επίσης ο κίνδυνος για καρκίνο του προστάτη και του ορθού (περίπου 60% – 65% μείωση). Οι αποδείξεις ήταν λιγότερο ξεκάθαρες για άλλους καρκίνους όπως η λευχαιμία, ο καρκίνος του μαστού ή ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης πιθανόν γιατί υπήρχαν πολύ λίγες περιπτώσεις των συγκεκριμένων μορφών ώστε οι ερευνητές να μπορέσουν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Αυτή η μελέτη έχει ευρέως θεωρηθεί ως ισχυρή ένδειξη για τον δυναμικό προληπτικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το σελήνιο και ήταν σοβαρό κίνητρο για τη δοκιμή για τον καρκίνο του προστάτη.
Μηχανισμοί προστασίας – δοσολογία
Παρ’ ότι δεν είναι ακόμα κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο το σελήνιο προστατεύει πιθανώς από την ανάπτυξη του καρκίνου προτάθηκαν αρκετοί μηχανισμοί. Σύμφωνα με έναν από αυτούς το σελήνιο βελτιώνει τις άμυνες του οργανισμού κατά των οξειδωτικών — δραστικών ουσιών που παράγονται από το σώμα και μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο DNA και τις κυτταρικές μεμβράνες. Άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το σελήνιο βελτιώνει την ανοσοποιητική λειτουργία και έτσι αναχαιτίζει την ανάπτυξη των κυττάρων.
Προς το παρόν η εισηγούμενη ημερήσια δόση σεληνίου είναι 70mg, ποσότητα πολύ λιγότερη από αυτήν που χορηγήθηκε στην προαναφερθείσα κλινική δοκιμή Κλάρκς. Πολύ μεγάλες ποσότητες σεληνίου μπορεί να γίνουν τοξικές αλλά ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι η λήψη 80-90mg ή περισσότερων την ημέρα ίσως να έχουν επίδραση στα ποσοστά του καρκίνου του προστάτη. Άλλοι εισηγήθηκαν ότι η οχύρωση μέσω της τροφής θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξασφάλιση ικανοποιητικών επιπέδων σεληνίου, όμοιων με την προσθήκη ιωδίου στο αλάτι ή βιταμίνης D στο γάλα. Παρ’ ότι μερικοί επιστήμονες αμφισβήτησαν τα ευρήματα του Κλάρκ ως «πολύ καλά για να είναι αληθινά» η μελέτη παρακίνησε επιπρόσθετη έρευνα που θα επικεντρωθεί στην επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων για συγκεκριμένες μορφές καρκίνου.
Σελήνιο και θυρεοειδής
Ημερίδα για τον θυρεοειδή στην Αθήνα
Το σελήνιο, ιχνοστοιχείο με αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που περιέχεται σε τροφές όπως το κρέας και το ψάρι, βοηθά στην καταπολέμηση των παθήσεων του θυρεοειδή. Αυτό επεσήμαναν οι επιστήμονες σε ημερίδα για τον θυρεοειδή που έγινε στην Αθήνα.
Στην ευεργετική επίδραση που έχει το σελήνιο, ιχνοστοιχείο που περιέχεται σε τροφές όπως το κρέας και το ψάρι αναφέρθηκαν οι επιστήμονες που συμμετείχαν σε ημερίδα για τον θυρεοειδή στην Αθήνα στο πλαίσιο του ετησίου συνεδρίου της ευρωπαϊκής θυροειδικής εταιρείας.
Στην ημερίδα μίλησαν για την ευεργετική επίδραση του σεληνίου στις θυρεοειδοπάθειες αλλά και σε άλλες ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο Καθηγητής Ενδοκρινολογίας Λεωνίδας Ντούντας και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Θυρεοειδικής Εταιρίας Γιόζεφ Κέρλι.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη σημασία της πρόσληψης σεληνίου στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Το σελήνιο συμβάλλει στη διατήρηση της σωστής ποσότητας θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα και στους διάφορους ιστούς. Επίσης, ένζυμα τα οποία περιέχουν σελήνιο συμμετέχουν στην «αποτοξίνωση» του αδένα (ειδικά σε περιόδους στρες) και στην αποτελεσματική διαχείριση των αποθηκών ιωδίου στο σώμα.Ο θυρεοειδής αδένας είναι ο μεγαλύτερος ενδοκρινής αδένας του ανθρώπινου σώματος. Ο αδένας παράγει τρεις ορμόνες: τη θυροξίνη ή τετραϊωδοθυρονίνη Τ4, την τριιωδοθυρονίνη Τ3 που ρυθμίζουν το μεταβολισμό όλων των ιστών, και την καλσιτονίνη που ελαττώνει τα επίπεδα του ασβεστίου του αίματος. Η σύνθεση και η έκκριση των θυρεοειδικών ορμονών ρυθμίζεται από τη θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH) που παράγεται στην υπόφυση, η οποία, με τη σειρά της, εξαρτάται από την έκκριση της ορμόνης TRH που παράγεται στον υποθάλαμο.
Η παθολογία του θυρεοειδούς αδένα περιλαμβάνει:
1) Ανωμαλίες ανάπτυξης του θυρεοειδούς
2) Παθήσεις που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό
3) Παθήσεις που προκαλούν υποθυρεοειδισμό
4) Θυρεοειδίτιδες
5) Καρκίνο του θυρεοειδούς
Κύριο κλινικό εύρημα στις παθήσεις του θυρεοειδούς είναι η διόγκωσή του η οποία αναφέρεται κλινικά ως βρογχοκήλη. Με τον όρο μεσογειακή διατροφή εννοούμε το σύνολο των διαιτητικών συνηθειών που παρατηρήθηκε ότι είχαν οι κάτοικοι της Κρήτης και της Νοτίου Ιταλίας στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Η μεσογειακή διατροφή μπορεί να παρουσιαστεί υπό μορφή τριγώνου-πυραμίδα, η βάση του οποίου αναφέρεται σε τρόφιμα που είναι να καταναλωθούν πολύ συχνά και η κορυφή σε εκείνα που είναι να καταναλωθούν σπάνια σε σχέση με τα υπόλοιπα τρόφιμα που καταλαμβάνουν τις ενδιάμεσες θέσεις. Αποτελείται από εννέα συστατικά: μεγάλη κατανάλωση ελαιολάδου, οσπρίων, δημητριακών, φρούτων, λαχανικών, μέτρια προς υψηλή κατανάλωση ψαριών, μέτρια κατανάλωση κρασιού, γαλακτοκομικών προϊόντων, και φασολιών, και μια μικρή κατανάλωση κρέατος και προϊόντων κρέατος. Ακολουθώντας ένα μεσογειακό πρότυπο διατροφής παρέχουμε στον οργανισμό μας μια επαρκή πρόσληψη ιωδίου, σεληνίου, ψευδαργύρου, αντιοξειδωτικών, βιταμινών όπως Α και C, χαλκού, μαγγανίου και φλαβονοειδών, τα οποία επιδρούν στις παθήσεις του θυρεοειδή αδένα.
Το ιώδιο είναι συστατικό της θυροξίνης, της ορμόνης που παράγεται στο θυρεοειδή αδένα. Τροφές πλούσιες σε ιώδιο είναι όλες οι θαλασσινές τροφές, όπως ψάρια, μύδια, καβούρια, πεταλίδες, αχινοί κ.ά. Άλλα συστατικά που επηρεάζουν τον θυρεοειδή, είναι ο ψευδάργυρος, το σελήνιο, ο χαλκός, η βιταμίνη Α, C, κ.α. Το σελήνιο καταλύει την μετατροπή της προ-ορμόνης θυροξίνης (Τ4) στην ενεργή μορφή Τ3. Η επάρκεια του σεληνίου του οργανισμού μπορεί να επηρεάσει τον μεταβολισμό του ιωδίου. Ως εκ τούτου, η έλλειψη σεληνίου μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα έλλειψης ιωδίου. Ο ψευδάργυρος συσχετίζεται θετικά με την ελεύθερη T4, καθώς επίσης και με τον λόγο της ελεύθερης Τ3/ ελεύθερη Τ4.
Η συγκέντρωση ψευδαργύρου στα ερυθρά κύτταρα είναι μειωμένη σε θυρεοτοξικούς ασθενείς και αυξημένη σε υποθυρεοειδικούς ασθενείς. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η επίδραση των συστατικών της Μεσογειακής Διατροφής στις παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα.
ΣΕΛΗΝΙΟ ΚΑΙ ΑΝΤΡΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ
Το σελήνιο είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό του σπέρματος, αρκεί να μην χορηγείται σε υψηλή ποσότητα. Υπάρχει μία πρωτεΐνη (η οποία λέγετε σεληνοπρωτεΐνη) στην κάψουλα του σπέρματος και η οποία ανευρίσκεται στη μέση περιοχή της ουράς των σπερματοζωαρίων. Το σελήνιο χρειάζεται επίσης για τον φυσιολογικό μεταβολισμό της τεστοστερόνης και την αποφυγή των άτυπων μορφών. Σε μία διπλή τυφλή μελέτη η ικανότητα γονιμοποίησης του σπέρματος βελτιώθηκε από το 17,5% στο 35.1% σε άνδρες που έπαιρναν συμπλήρωμα σεληνίου. Το σελήνιο βρίσκεται στα φουντούκια Βραζιλίας, και στα ψάρια. Σαν συμπλήρωμα δίνεται σε δόση 100 – 200 mcg και πρέπει να λαμβάνεται πάντοτε μαζί με βιταμίνη Ε. Προειδοποίηση: επίπεδα σεληνίου πάνω από 800 mcg είναι τοξικά. Εάν ήδη παίρνετε πολύ σελήνιο, ή αν εργάζεστε στην παραγωγή υαλικών και κεραμικών, καουτσούκ, ατσαλιού, μπογιάς ή πλαστικών. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται προσοχή.
| Διατροφικός Πίνακας | Ανά 1 ταμπλέτα | Ανά 100 g |
| Ενέργεια | 7 kJ2 kcal | 1196 kJ281 kcal |
| Λιπαράεκ των οποίων κορεσμένα | 0 g0 g | <0,5 g0,2 g |
| Υδατάνθρακεςεκ των οποίων σάκχαρα | 0 g0 g | 69 g0 g |
| Πρωτεΐνη | 0 g | 0,5 g |
| Νάτριο | 0 g | 0,02 g |
| Σελήνιο | 165 μg (300)* | 28000 μg |
*NRV = Διατροφικές τιμές αναφορές – τιμή αναφοράς κατά LMIV
Συστατικά: Άμυλο καλαμποκιού (Non-GMO), κάψουλα: υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη, L-σεληνιομεθειονίνη
Συνιστώμενη δοσολογία: Λαμβάνετε 1 κάψουλα την ημέρα με λίγο νερό
*Τα συμπληρώματα διατροφής σε καμμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν ή αναιρούν τις ιατρικές οδηγίες και θεραπευτικές αγωγές. Μην χρησιμοποιείτε τα συμπληρώματα διατροφής σαν υποκατάστατα μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής. Φυλάξτε το προϊόν μακριά από μικρά παιδιά. Αν είστε έγκυος, θηλάζετε ή βρίσκεστε υπό ιατρική παρακολούθηση ενημερώστε τον ειδικό υγείας πριν από την χρήση του προϊόντος. Μην υπερβαίνετε την ημερήσια συνιστώμενη δόση.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.